متروی پاریس با داشتن خطوط بسیار در هم تینده، سیستم روانی دارد و با یک نقشه و توجه به تابلوهای راهنما در ایستگاه ها به راحتی می شود به همه جای شهر سرک کشید. قیمتش هم نسبت به مترو برلین ارزانتر است. ولی واگن های مترو برلین تمیزتر و جدید تر از مترو پاریس هستند. صندلی های مترو پاریس به صورت اتوبوسی چیده شده اند ولی در برلین مثل تهران، صندلی ها به دیواره چسبیده اند و جای ایستادن بیشتری به وجود می آورند.

باران نم نم می بارد و هوا سرد است که به محله پنج پاریس نزدیک دانشگاه سوربون وارد می شویم. کوچه ها پر است از رستورانهای یونانی و دم در همه شان تکه های شکسته شده بشقاب زمین را سفید پوش کرده، یونانی ها برای خوش آمد گویی به مشتری هایی که وارد رستوران می شوند ، بشقاب کوچکی را پشت پایشان می شکنند و هر رستورانی که بشقاب شکسته بیشتری جلوی درش است پر رونق تر است. بازار کباب ترکی یا یونانی در اینجا خیلی داغ است و ما هم امتحان می کنیم... نه ! کباب ترکی که در برلین خوردم چیز دیگری بود.

پاریس پنج پر است از بار و رستوران و کافه با فضاهای مختلف، یکی از تمام سقف سوتین آویزان کرده و آبجو می فروشد، یکی در یک غار زیر زمینی موسیقی " جاز " زنده دارد، یکی ساز یونانی زنده می زند و غذای کباب شده دریایی می دهد خلاصه آنقدر فضاهای مختلف و متنوع پیدا می کنی که سردرگم می شوی. اصلاً دلم نمی خواست هیچکدام را امتحان کنم، دوست داشتم فقط پرسه بزنم در این کوچه های خیسی که نورها در زمینشان انعکاس می یابند و بوی آدمها و غذاهای مختلف به مشامت می رسد.

پاریس پنج، از آن قسمتهای پاریس است که انتظارش را داری، آن چیزی است که در کتابها از پاریس خوانده ای، آن پاریسی است که مستت می کند. اینجا خصوصی تر از شانزلیزه و مونمارت است، بیشتر مال خود اهالی است تا توریست ها، به خصوص اگر باران هم ببارد. به قول شاملو: آخ اگه بارون بزنه...