پژمانبلاگ
شنبه، آذر ۲۵، ۱۳۸۵
Volver

خب سه فیلمی که قرار بود در سومین فستیوال فیلم دوبی ببینم ، دیدم و امروز فقط راجع به " بازگشت" ساخته پدرو آلمادوار می نویسم.

اول بگم که فضای نمایشی این فیلم یکی از بهترین تجربه های فیلم دیدنم بوده. می دانستم که این فیلم قرار است در فضای باز نمایش داده شود و گفته بودند که فقط هزار نفر اول جای مناسب برای نشستن خواهند داشت.
خب قبل از اینکه به زمین چمنی که فیلم را در آن نمایش دادند برسم، انتظار داشتم با یک زمین بزرگ و هزار عدد صندلی تاشو مواجه شوم و کلی با خودم فکر می کردم چه عذابی بکشیم بابت دو ساعت روی صندلی های سفت و کوچک نشستن ، اما به محل نمایش که نشستم دیدم تمام زمین چمن پر است از این کیسه هایی راحتی که تویش پر از فوم است و هر گوشه ای که بخواهی می اندازی و هر جور که بخواهی بهش شکل می دهی و رویش می شینی. این شد که همه صندلی شان را آنطور که دلشان خواست درست کردند و روی زمین ولو شدند، هر چند نفر هم که باهم آمده بودند این کیسه ها را به هم نزدیک کردند و در نهایت بیشتر از هزار نفر آدم روی زمین با کیسه های رنگی بدون هیچ نظمی نشستند و زیر آسمان تمیز و هوای کمی سرد، از دیدن فیلم لذت بردند. این یکی از بهترین تجربه های فیلم دیدن برای من بود.
یک گزارش تصویری مختصر هم در وبلاگ نیکی هست.

اما خود فیلم:
راجع به داستان نمی خواهم بنویسم چون آنهایی که بخواهند فیلم را بعداً ببینند لطفش از بین خواهد رفت ولی از چیزهایی که در فیلم برایم جالب بود، یکی خط روایتگر داستان بود که ماجرایی ساده و کوتاه را در دو ساعت طوری برایت تعریف می کند که فکر می کنی با موضوع پیچیده ای طرف هستی و با اشتیاق تا لحظه آخر فیلم را دنبال می کنی. نکته خیلی جالب دیگر فضای سوررئالی است که از ابتدای فیلم آغاز می شود ولی از بس رویش تاکید می شود به سمت رئال حرکت می کند و تا اواخر فیلم نمی فهمی با کدام یک طرف هستی، رئال یا سور رئال؟بازی پنه لوپه کروز هم روان و خوب پیش می رود، چند صحنه خیلی خوب و به یاد ماندنی هم می بینیم، رنگها هم همه زنده و به نوعی اروپایی هستند ولی در مقایسه کلی این فیلم با اثر دیگر همین کارگردان " باهاش حرف بزن " ، باید بگویم من آن یکی را بیشتر دوست دارم. شاید به خاطر تفاوتهای داستانشان باشد، شاید بهتر باشد بگویم من آن قصه را از این یکی بیشتر دوست دارم. ولی در اینکه پدرو آلمادوار یکی از بهترین و خوش فکر ترین کارگردانان اروپاست شکی نیست.

برچسب‌ها: