نه اینکه ادعا داشته باشم، فارسی بدون غلطی می نویسم و بخواهم اشتباهات دیگران را گوشزد کنم، ولی بعضی از اشتباهات املایی یا دستوری را که می بینم، مثل یک نقطه سیاه روی یک صفحه سفید، توجهم را جلب می کنند و نمی توانم فراموششان کنم.
یکی از آنها که مدت زیادی است در فیس بوک و وبلاگ ها دیده می شود و روز به روز به تعدادش افزوده می شود، اضافه کردن "ه" به جای کسره در انتهای کلمات است. هنوز نفهمیده ام که کسانی که اینگونه می نویسند، آگاهانه این کار را می کنند یا به خاطر اشتباه رایجی که روز به روز در اینترنت بیشتر دیده می شود، سواد دیداری شان دچار تغییر شده.
کتابه من! میزه سبز! ماله تو! زمینه بایر!...؟؟؟؟ واقعآً هنوز سوال دارم که چرا بعضی ها اینگونه می نویسند.
حتی در بعضی موارد "ه" اضافه را در چنین مواردی هم می بینی ( از متن بالای خودم مثال می زنم):
فارسیه بدونه غلط!!! اشتباهاته دیگران!! سواده دیداری!!!
اگر جایی کسی توضیحی داده و این روش نگارش را پیشنهاد کرده و عده ای آگاهانه آن را پذیرفته اند و آنرا به کار می برند، لطفاً من را هم در جریان بگذارید شاید ما هم قانع شدیم و به آنها پیوستیم و اگر نه، شاید بتوان با یک تذکر دوستانه به دوستانی که می دانیم، فارسی درست نوشتن برایشان مهم است، از همه گیر شدن اینگونه اشتباهات جلوگیری کنیم هر چند که در این مورد فکر کنم کمی دیر شده چون مثل سیل در این مجرای مجازی جاری شده است.
به نظرم اصل قصه از اونجایی است که در زبان ما اصوات نوشته نمیشوند و خوب نویسنده در حالت خودمانی مجبور میشود از جایگزین استفاده کند.
********
در هر صورت من فکرمیکنم شما که توجه خاصی رو این موضوع داری حتما به موقع تذکر بدهی. تا طرف مربوطه یا اصلاح کند و یا دلیل ان طور نوشتن را همانجا برایت بگوید
مسئله این است که اینگونه نوشتن روی سواد بصری بیننده تاثیر منفی می گذارد و به طور ناخودآگاه او را به سوی ناصحیح نوشتن پیش می برد. این کسره هایی که به "ه" تبدیل می شوند در ضمیر خواننده یک متن فارسی وجود دارد و آن را درک خواهد کرد و خواهد خواند، با گذاشتن "ه" چشم و ذهن به مرور تنبل می شوند تا جایی که بعد از یکی دو نسل کلمات جدیدی پیدا می کنیم که بدون "ه" معنی ندارند.
به نظر من این "ه" با سبک نوشتاری محاوره ای که معمولاً در وبلاگ ها استفاده می شود تفاوت دارد چون دارد جای خود را در متون جدی هم باز می کند.