قبلاً نوشته ام که نماد های ظاهری هر کس، نشان از عمق سلیقه و لایه های درونی شخصیتش دارد و با کمی توجه و آزمون خطا می توانیم فرمول هایی را برای خودمان در ذهن درست کنیم و بر اساس آن فرمول ها، آدمها را دسته بندی و با درصد بالایی قضاوت کنیم. فرم کفش، فرم ساعت، زنگ موبایل و عطر و اودکلن از این قبیل نماد های بیرونی است که هر کدام گوشه ای از کلیات شخصیت پیچیده هر کس را عیان می کند.
نکته دیگری که دو سه سالی است به آن دقت می کنم و در حال نتیجه گیری درباره آن هستم، نوع رانندگی آدمهاست. با دقت کردن به رانندگی چند نفر که می شناسم دارم به این نتیجه می رسم که شیوه رانندگی هر کس ، کاملاً متناسب و آشکار کننده شیوه ای است که شخصیت درونی اش زندگی را پیش می برد.

کسانی که حوصله ترافیک را ندارند و در مواجهه با ترافیک سنگین، مدام دنبال سوراخی برای فرار از آن هستند، دقیقاً در زندگی هم همین رفتار را بروز می دهند، حوصله صبر و جلو رفتن نرمال خط زندگی را با موانعش ندارند، معمولاً در حال پریدن از شاخه ای به شاخه دیگرند در نهایت هم همزمان با آنکه در ترافیک بوده به مقصد می رسند ولی با استرس بیشتر و اینکه احتمال تصادف و خسارت هم در این مورد زیاد است.

آنهایی که در خیابانی کوچک، پر گاز و با شتاب رانندگی می کنند، در کار و زندگی هم شتابی بیهوده دارند، خیابان همان است و مسیر همان، زودتر و دیرتر رسیدن هم تاثیری در نتیجه ندارد، فقط حرصی در آن فشار روی گاز هست که از آن، صدای دندان قروچه می آید و چشمها حریص می شوند.

آنها که با احتیاط زیاد، همیشه آرام و در حاشیه می روند در زندگی هم همیشه در حاشیه اند و احتیاطشان، مانعی می شود برای پیشرفت، همیشه همه درحال سبقت گرفتن از آنها هستند.

جالب اینجاست که آدمهای به ظاهر آرامی را می شناسم که وقتی در ماشینشان نشسته ام رانندگی پر استرسی داشته اند و این نشان از درون پر آشوب و پر استرسی است که در روابط روزمره کنترل شده ولی در رانندگی نمی تواند آنرا کنترل کند و به عبارتی اینجاست که راننده دستش را رو می کند. رانندگی عملی است که نمی توان در آن تظاهر کرد. کسی که از ترافیک زجر می کشد نمی تواند دو ساعت پشت ترافیک بماند و خودش را آرام نشان دهد.

البته در همه ما درجه ای از صبر و آرامش و همینطور آشوب و استرس هست که در رانندگی هم همان درجه را نشان می دهیم ولی نکته جالب خالص بودن و غیرقابل پنهان کردن این نماد است.

این را هم بگویم که هنوز در حال آزمون و خطا در این مورد هستم ولی خیلی نتایج جالبی تا به حال گرفته ام. از طرف دیگر بیشتر مثالهایی که روی آنها فکر کرده ام مربوط به آقایان است، در خانمها استثنائات جالبی در این مورد هست که به راحتی قابل شناخت نیست، چون شخصیت زن پیچیده تر از شخصیت مرد است. خانمها این توانایی را دارند که فرمولهای بالا را به طور حیرت انگیزی به هم بریزند چون از طرفی این قابلیت را هم دارند که لایه ها و احساسات متضاد درونی شان را جایگزین یکدیگر کنند و به همین خاطر شناخت درون خانمها از فرم رانندگی شان کاری بسیار دشوارتر و پر اشتباه تر از آقایان به نظر می رسد.