خیلی ازکارگران مرد پاکستانی که در دوبی زندگی می کنند، وقتی دو نفری در خیابان راه می روند، دستهای هم را می گیرند، دقیقاً مثل دو تا عاشق و معشوق دستانشان را در هم حلقه می کنند و یک مسیر طولانی را بدون اینکه دستانشان از هم جدا شود با هم راه می روند و حرف می زنند. جالب اینکه خیلی هایشان سبیل های کلفت و تاب داده ای هم دارند و این حرکت عاشقانه و ظریف، یک پارادوکس ظاهری به وجود می آورد.
اوایل که این صحنه را می دیدم فکر می کردم حتماً اینها تمایلات همجنس گرایانه دارند، با توجه به اینکه اغلب این کارگران در خانه های گروهی کوچک و فضایی کاملاً مردانه زندگی می کنند، درآمدشان هم کفاف خوش گذرانی را نمی دهد، منطقی بود – و هست – که نیازهای جنسی شان را با یکدیگر ارضا کنند، در ضمن این را هم بگویم نزدیک هفتاد درصدشان در دهات خودشان، زن و بچه و زندگی دارند و گاهی برای صرفه جویی در پول بلیط هواپیما، سالها خانواده شان را نمی بینند ( تا 15 سالش را دیده ام )، ولی بعد از اینکه در این سه سال، با خیلی هایشان صحبت کردم و کمی با خصوصیات اخلاقی و عاداتشان آشنا تر شده ام، به این نتیجه رسیدم که این حرکت دست در دست حلقه کردن، فقط نشانه دوستی عمیق و صمیمانه است و اصولاً علایق جنسی در آن مطرح نیست، مثل احساس دو دختر بچه دبستانی که گاهی دوست دارند دست یکدیگر را بگیرند و در مورد این کارگران این حرکت بیشتر با قسمت زنانه شان توجیه می شود تا قسمت مردانه.

قیافه توریستهایی که گاهی اتفاقی چشمشان به دو تا سبیل کلفت آفتاب سوخته گردن کلفت می افتد که دستشان به هم حلقه شده و سرخوشانه میانشان تاب می خورد و خرامان خرامان از بیکاری در خیابان قدم می زند، دیدن دارد.