پژمانبلاگ
شنبه، مهر ۲۲، ۱۳۸۵
DJ MOE


کسانی که اهل رادیو گوش کردن در هر کشوری هستند، می دانند گاهی شنونده با بعضی از گوینده ها ارتباط حسی قوی و مثبتی برقرار می کند که این ارتباط ظاهراً یک طرفه، انرژی بسیار مثبتی به آدم می دهد که دوست داری ساعت ها بدون توجه به موضوع، گوشت را به گویش گوینده محبوبت بسپاری. یکی از کسانی که همین الان به ذهنم آمد- چون دم دستی تر بود - میرعلی حسینی در رادیو فرداست که از پاریس گزارش می دهد و من وقتی گزارشی از او پخش می شود، آنقدر از تونالیته صدا و حس گویندگی اش لذت می برم که خود گزارشش را خیلی گوش نمی کنم.
این مقدمه را گفتم که گوینده دیگری را در دوبی معرفی کنم به نام دی جی مو ( با تلفظ صدای گاو ).
شبکه انگلیسی زبان چهار رادیو در دوبی از صبح تا شب موسیقی پخش می کند و مخاطبانش هم طیف سنی 20 تا 30 سال است. یعنی با توجه به فرهنگ غربی ، آهنگ هایی پخش می کند که به درد سلیقه این سنین می خورد، برای همین من به طور ثابت به این رادیو گوش نمی کنم ولی از ساعت 7 تا 10 گوینده ای اجرای ترانه های درخواستی را برعهده دارد که انرژی فوق العاده مثبتی منتقل می کند
و اصلاً از شنیدن صدایش سیر نمی شوم، آرشیوش هم آنقدر کامل و دم دست است که کسی که تلفنی موسیقی را درخواست می کند هنوز خداحافظی نکرده موزیکش شروع می شود، خلاصه که صدای این موجود که فکر کنم از خودش هم خوشم بیاید چون از نزدیک هم دیدمش، یکی از منابع بی نظیر انرژی اجتماعی من در دوبی است، فرقی هم نمی کند راجع به حیوانات حرف بزند با موسیقی پخش کند، صدایش پر است از آسودگی و احترام در عین شور جوانی، خلاصه که خوب چیزی است.
نوشته شده در ۳:۰۳ بعدازظهر توسط نویسنده: پژمان.
0 comments