پژمانبلاگ
چهارشنبه، مرداد ۲۵، ۱۳۸۵
فیلم آنی هال* اثر وودی آلن را دیدم البته کمی دیر، فیلم مال 29 سال پیش است ولی فیلم نامه و دیالوگ ها عالی هستند و به هیچ وجه تاریخ مصرف ندارند. فیلم درباره یک کمدین( وودی آلن ) است، که مشکلاتی در روابط عاطفی اش دارد. فیلم، خیلی خوب و عمیق به لایه های روانی روابط اجتماعی پرداخته و برش های فیلم هم به گونه ای است که بیننده را تا انتها می کشاند، البته اکثر فیلم های وودی آلن اینگونه اند ولی بعضی از منتقدین، هنوز هم این فیلم را بهترین فیلم وودی آلن می دانند.

امروز یک افریقایی سیاه پوست را دیدم که یک تی شرت سیاه با تصویر رنگی نقاشی شده ابی، پوشیده بود، ازش پرسیدم این خواننده را می شناسد، گفت نه، همینطوری یکی از دوستام بهم داده منم پوشیدم!. قبلاً هم یک هندی دیده بودم که تی شرتی با عکس معین پوشیده بود، آنهم عکس خیلی قدیمی که موهاش رو چتری سشوار می کرد به بالا، ولی اون، هم معین رو می شناخت هم آهنگهاش رو دوست داشت. اینها هم در نوع خودشون بی نظیرند.
*Annie Hall