پژمانبلاگ
دوشنبه، مرداد ۰۲، ۱۳۸۵
یک مرد هندی اینجا هست که ده ساله کارش اینه که بعد از ظهرها ، توی خونش، کلی بادوم زمینی خام رو پوست می کنه و با نمک بو می ده، یه کمی هم ترد و برشته میشه، بعد مقداریش رو لای کاغذ مجله می پیچه و راه میافته تو مغازه ها و هر کدوم رو یک درهم می فروشه البته فقط به مغزه دار ها، دوره گرد تو خیابون نیست، مشتری های ثابت خودشو پیدا کرده و از ساعت 6 بعد از ظهر تا 10 راه می ره و همه بادوم زمینی هاش رو میفروشه، انصافاً هم خیلی خوشمزه است، هم نمکش اندازه است هم برشتگیش هم اندازه اش، همیشه هم با خنده حرف میزنه ، از ایناس که لبخند جزو اجزا صورتش شده، تازه گی ها سرش رو هم تراشیده و با من احساس هم سری ! می کنه همه جا کلاه سرشه تا میاد پیش من کلاش رو بر میداره یه باد به سرش می ده و میره، خیلی هم وقت شناسه هر روز سر یک ساعت به محله ما میاد، چند روز پیش بهش گفتم پنج روز نیا پیشم نمی خوام زیادی بخورم، گفت باشه، سر پنج روز اومد ، دوباره بهش گفتم یک هفته دیگه بیا، سر یک هفته اومد، دیگه بعد از 10 سال بلده با هر کس چطوری کار کنه.
خیلی خوبه آدم هر کاری که انجام میده ، حرفه ای انجامش بده، حتی گاهی اوقات از دزدی های باحال و هوشمندانه که می شنوم، تحسین شون می کنم.
دیگه اینکه دو مطلب آخر تفتسان خیلی خوبن، حتماً بخونید. دیر به دیر می نویسه ولی مطلب به درد نخور تو وبلاگش نداره.
2 Comments:
Anonymous ناشناس said...
يادته؟هميشه بهت ميگفتم.مهم نيست شغلت چيه.مهم اينه كه كارتو درست و كامل انجام بدي.....و ديگه اينكه شايد قبلا گفته باشم....خيلي خوبه كه به آدمها و محيط اطرافت خوب توجه ميكني..

Anonymous ناشناس said...
با سلام خدمت آقا پزمان
شما من را نمي شناسيد ولي اتفاقي من وبلاگ شما را مي خوانم
جالب و پر محتوي هست
در رابط اين قضيه هم عرض كنم اگر هر شخصي در هر موقعيت شغلي كار خود را خوب انجام دهد هر جاي دنيا باشد مي تواند كار كند و در آمد داشته باشد.هميشه شاد و سلامت باشيد.حميد راد