پژمانبلاگ
یکشنبه، مرداد ۰۱، ۱۳۸۵
بعد از مدتها دو فیلم دیدم، یک فیلم مزخرف که به درد بچه های ده ساله می خورد بنام ، بیگ ماماز هاوس2 یا خونه مامان گنده هه 2، پیشنهاد می کنم اگر جایی بودید که داشت آنرا نشان می داد سریعاً محل را ترک کنید قبل از اینکه آبرویتان برود ، حالا من را بگو که 5درهم حرام کرایه این فیلم کردم، فکر کردم کمی می خندیم.
فیلم دوم "و اینک بهشت"* ساخته هانی ابو اسد ، فیلمساز فلسطینی بود که کاندید اسکار بهترین فیلم خارجی بود، به یکبار دیدن می ارزید، فیلم داستان دو دوست فلسطینی استشهادی بود که قرار است فردا به تل آویو بروند و خود را در جمعیت منفجر کنند، ما گوشه هایی از یک روز زندگی آنها را می بینیم. البته فکر می کنم خیلی بهتر می توانست جزئیات زندگی هر دو را نشان دهد و شخصیت ها را پخته تر کند، فیلم باید کمی بلند تر می شد، ولی از یک فلسطینی چنین فیلمی قابل توجه است.
* Paradise Now

دیگر اینکه هیچ وقت احساس خوبی نسبت به امیر قلعه نوعی نداشتم، نه از نظر مربی گری ، از نظر شخصیتی، ولی امیدوارم تکانی به تیم ملی دهد، البته اگر تیم ملی در چند بازی اول خوب بازی کند، نه به حساب مربی بلکه به حساب هیجان ناشی از تغییر می گذرامش.
نوشته شده در ۵:۲۱ بعدازظهر توسط نویسنده: پژمان.
0 comments