پژمانبلاگ
شنبه، فروردین ۲۶، ۱۳۸۵
آخر هفته ای دو فیلم دیدم، یکی "ساعت پنج عصر" سمیرا مخملباف و دیگری "سالار جنگ"*
ساعت پنج عصر می توانست روند تندتری داشته باشد ولی کلاً از فیلم بدم نیامد، منتها پشت صحنه دی وی دی شامل حضور سمیرا مخملباف در مراسم کن و گرفتن جایزه و مصاحبه هایش بود که باعث شد حالم از سمیرا به هم بخورد. پزهایی که برای عکاسان می گرفت و ادا و اطوار هایش ، بسیار لوس و بچه گانه و پر غرور و دور از ذهنیتی بود که از این آدم داشتم، فکر کنم ده دقیقه هم نتوانم در جایی تحمل حضورش را داشته باشم، فرانسوی ها هم که اگر توی یک پیت بگوزی و یک جوری آن پیت را به اشراق و عرفان یا هر نوع بدویت ربط بدی، برات غش و ضعف می کنند، حسابی حال کرده بودند که یک دختر جوان اینگونه فیلم می سازد، من فکر می کنم هنر بسیار بالایی که سمیرا دارد این است که فرمول های کن را می شناسد، هم سمیرا هم کیارستمی با فرمول های کن فیلم می سازند، شاید هم اشتباه می کنم، فرمول های کن به پارامترهای فیلم های این کارگردانان نزدیک است، الان نگاه جشنواره کن به سمت فیلم های انتزاعی تر و کمی مینیمالیستی متمایل است ، چیزی که در شرق فراوان است و روزمره، فقط جسارت می خواهد و دانستن تکنیک، کافی است زندگی های اینگونه را به تصویر بکشی ، حداقلش یک تقدیر کوچک است.
فیلم سالار جنگ به کارگردانی اندرو نیکول و بازی نیکلاس کیج ، داستان پیچ و خم های زندگی یک دلال غیر قانونی اسلحه است و می خواهد بیننده را با این سوال روبرو کند که آیا کسی که اسلحه می فروشد باید به این فکر کند که با این اسلحه چه کسانی کشته می شوند یا نه؟ البته خود فیلم قضاوتی دارد که آنرا منتقل می کند ولی می توان جواب های دیگری هم به این سوال داد. دیدن فیلم را برای یکبار حتماً توصیه می کنم ، خواندم که صدا و سیما این فیلم را خریده ، پس احتمالاً پخشش خواهد کرد، حدود 10 دقیقه هم سانسوری خواهد داشت که باز هم دیدنش بهتر از ندیدنش خواهد بود. پوستر این فیلم هم یکی از بهترین پوستر هایی بوده که اخیراً دیدم که می توانید آنرا با کیفیت معمولی اینجا و با کیفیت بالا( برای دیدن جزئیات) در اینجا ببینید.
*Lord of War