پژمانبلاگ
پنجشنبه، فروردین ۳۱، ۱۳۸۵
یک:
یکی از پروژه های جدیدی که عملیات ساخت آن در دوبی آغاز شده و اخیراً به طور رسمی اعلام شد ، ساختن 7 جزیره کوچک داخل خور دوبی است. خور ، پیشروی دریا در خشکی است که درست دوبی را دو نیم کرده و مانند یک رودخانه از میان دوبی عبور کرده ، البته رودخانه ای که انتها دارد جاری نیست. در حقیقت همین پیشروی آب بوده که چادر نیشینان عرب جنوب ایران و عربستان را ده ها سال پیش به این منطقه کشانده و اینجا را قابل سکونت کرده، چون لنج ها و قایق ها به آسانی در آن پهلو می گرفتند و تجارت و زندگی در این منطقه رونق گرفته ، تا امروز که این خور تبدیل به یکی از زیبایی های این شهر شده .
قرار است این 7 جزیره کوچک هر کدام با یک کاربری داخل این خور ساخته شود و کل این مجموعه با 40 پل به دوبی و به یکدیگر متصل باشند و یکی از آنها تبدیل به مجهزترین و بزرگ ترین سالن اپرای خاور میانه و مرکز تعلیم و ارائه موسیقی خواهد شد.
بعد از پیشرفت های اخیر دوبی در تجارت و مهاجرت اروپائیان به اینجا ، کمبود امکانات فرهنگی در مقیاس جهانی ، کاملاً مشهود است و همین مسئله باعث شده جدیداً مسئولین توسعه دوبی شدیداً جهت رفع این مشکل ، به تکاپو بیافتند و شروع کرده اند به ساختن مراکز فرهنگی هنری تا بستر مناسب را برای ارائه هنر به مهاجران والبته واردات هنر به کشور را فراهم کنند.
به همین دلیل است که اخیراً کنار کنسرت های عامه پسندی که همیشه در اینجا اجرا می شده، چند کار جدی تر برای مخاطبان خاص تر در برنامه اجراست یا اجرا شده، باله رومئو و ژولیت یک ماه پیش توسط یک گروه باله معروف روسی اجرا شد و باله دریاچه قو ماه دیگر در راه است.
گروه تئاتر موزیکال شیکاگو از برادوی آمریکا دو هفته دیگر به مدت یک هفته هر شب برنامه دارد که بلیت این یکی را خریده ام و گزارشش را خواهم نوشت. چند تئاتر از انگلستان و امریکا در برنامه اجرا هستند که اینها هر کدام مخاطبان خودشان را دارند و روز به روز به تعدادشان افزوده می شود.
منظور کلی از همه این حرفها این بود که پیشرفت اقتصادی بدون پیشرفت فرهنگی – چه وارداتی چه تولیدی- کاملاً عقیم خواهد ماند، این نیاز امروز انسان است، داشتن یک سالن مناسب برای اجرای موسیقی از نیاز های اولیه یک جامعه رو به پیشرفت است ، دیگر امروزه حرفی در این نیست.
دو:

...اولین سالنی که مطابق با استاندارد های جهانی برای اجرای اپرا و باله ، با تمام امکانات روز و حتی کمی جلوتر از زمان خودش، در خاور میانه ساخته شده و تا مدتها تنها سالن اپرا در منطقه بوده ، تالار رودکی دیروز و تالار وحدت امروز در ایران است ، که این روزها بیشترین مورد استفاده اش ، برگزاری مراسم تشییع جنازه و بزرگداشت برای هنرمندانی است که چراغ هنر ایران را سوسو زنان روشن نگاه داشته اند مبادا که بی سو شود این چراغ و نتوان دیدن...
سه:
...