پژمانبلاگ
چهارشنبه، دی ۲۱، ۱۳۸۴
غیر از فوتبال و برره، دو برنامه دیگر هست که در تلویزیون ایران برایم جالب است، یکی نیمکت که هر شب ساعت هشت و نیم از شبکه اول پخش می شود ، و دیگری گفتگوی خبری شبکه دو که مجری اش مرتضی حیدری باشد.
نیمکت از آن اتفاق هاست که چند سالی بود در تلویزیون نیافتاده بود ، آخرین چیزی که برای مقایسه یادم است ، برنامه ای بود که بهروز بقایی کارگردانی می کرد و خودش و پرستو گلستانی و رامبد جوان ماجراهای یک زوج را تصویر می کردند، اسمش را یادم نیست، ولی نیمکت متنوع تر است و نوشته بهتری دارد، شخصیت پردازی ها با وجود اینکه یک ربع بیشتر طول نمی کشد بسیار کامل است و همه بازی ها هم خوب هستند چون تمام گروه تئاتری هستند، دست رحمانیان و عمرانی و بقیه شان درد نکند که شبی یک ربع کار خوب نشان مردم می دهند.
من از اکثر مجری های تلویزیونی خوشم نمی آید ، یا بی سواندند ، یا اگر سواد و شعور کارکردن دارند آنقدر در سیستم مافیایی صدا سیما حل شده اند که تمام رفتار هایشان نمایشی شده ولی این مرتضی حیدری که گاهی گفتگوی بعد از خبر شبکه دو را اجرا می کند به دلم می نشیند، با اینکه معتقدم برنامه های این چنینی هم جزو سیاست های در باغ سبز نشان دادن صدا و سیماست ، ولی اداره چنین گفتگوهایی با کسانی که مراقب کلمه به کلمه حرف هایشان هستند و هزاران خط قرمز باید در صحبت ها رعایت شود کار هر کسی نیست، کما اینکه غیر از او بقیه مجری ها بسیار دیکته شده و بسته صحبت می کنند ، حتی در صندلی داغ که ادعا می کند همه پته ها را روی آب می ریزد، وقتی به سیاستمداران رسید کاملاً دست به عصا راه رفت البته مجریان آن برنامه که شو من هستند و بیشتر از این هم انتظاری نمی رفت.
نوشته شده در ۱۱:۱۴ قبل‌ازظهر توسط نویسنده: پژمان.
1 comments
1 Comments:
Anonymous ناشناس said...
دقيقا باهات موافقم.
هنوز توي خيلي چيزها باهم همعقيده ايم و اين خوشحالم ميكنه.
۱:۴۱ بعدازظهر  
ارسال یک نظر
<< Home