ممتاز محل، همسر شاه جهان ، پادشاه پنجم مغول که بر هندوستان حکومت می کرد، سر زایمان چهاردهمین فرزند از دنیا می رود ، البته زنی که در دوازده سال، چهارده بچه به دنیا بیاورد دیگر چیزی ازش باقی نمی ماند که بخواهد بعد از آن زندگی کند، به هر حال شاه قبل از مرگ همسرش به او دو قول داده بوده که هر دور را عملی می کند، یکی اینکه بعد از او دیگر ازدواج نکند و دیگر اینکه برایش مقبره ای بسازد که که مانند آن در تمام جهان نباشد و بعد از آن هم ساخته نشود و اینگونه تاج محل با 20000 کارگر و در مدت 22 سال ، تمام با مرغوب ترین سنگ مرمر جهان و با تزئیناتی از سنگ های قیمتی مثل یاقوت و فیروزه که با تکنیک خاصی در سنگ مرمر کار گذاشته شده اند، ساخته شد تا تنها بنای یادبودی در جهان باشد که مردی به خاطر زنی ساخته است
معمار طراح تاج محل ایرانی بوده و کسانی که تکنیک کار گذاشتن سنگ های قیمتی در مرمر را می دانستند از چین و ایران و نقاط مختلف هند به آنجا دعوت شده اند و پس از ساختن تاج محل هم از آگرا بیرون نرفته اند مبادا این تکنیک را به دیگران آموزش دهند و تاج محل رقیب پیدا کند، شاه برای آنان شهرکی ساخته و آنان از آن پس در آن شهرک زندگی کرده اند و این تکنیک را فقط به فرزندانشان آموزش داده اند و الان بعد از 375 سال فقط نوادگاه همان ها هستند که این تکنیک را می دانند و امروز به عنوان یک میراث ملی آنرا برای خود نگاه داشته اند و به دیگران آموزش نمی دهند ، امروز هم فقط فرزندان اساتید هستند که این را می آموزند
در تاج محل غیر از بزرگی و همچنین چند ترفند معماری مثل چند خطای دید و قرینه بودن کامل کل مجموعه، چیز دیگری وجود دارد که کل فضا را گیرا و سنگین و قابل احترام می کند ، چیزی که شاید از لابه لای سنگ ها بیرون می آید و نمی توانی توصیفش کنی ، یک حس است یک انرژی ، یک روح ، یک چیز که وادارت می کند بی وقفه به آن نگاه کنی، نیکی تعریف خوبی کرد، گفت در این ساختمان بر خلاف دیگر کاخ های عظیمی که دیدیم، احساس قدرت نمایی نیست ، یک جور عشق و خضوع است ، یک جور احترام است و من کلماتی مثل اعتراف ، توبه ، پشیمانی ، عذرخواهی را از در و دیوار می شنیدم
شاه جهان بعد از ساختن تاج محل فقط می نشسته و آنرا نگاه می کرده ، یکی از همان چهارده فرزند که پسر بوده ، برادرانش را می کشد و پدر را زندانی می کند تا به پادشاهی برسد، تنها درخواست پدر این بوده که پنجره زندانش را جایی بگذارد که او بتواند تاج محل را ببیند مثل این بوده که احساس می کرده تنها کار ماندگاری بوده که انجام داده و یادگاری ارزشمندی به جا گذاشته ، او هم پس از مرگ همانجا کنار ممتاز محل دفن می شود و تکلیف پسر یاغی را هم انگلیس ها معلوم می کنند و حکومت پانصد و چند ساله را از مغول ها می گیرند
تاج محل تنها محل توریستی است که از نظر امنیتی مانند فرودگاه و پارلمان ، درجه یک دارد بردن موبایل و کیف داخل آن ممنوع است دوربین فیلم برداری فقط تا پانصد متری ساختمان اصلی اجازه فیلم برداری دارد ، ولی عکس برداری آزاد است مگر داخل خود مقبره ، هیچ چراغی داخل مقبره به کار نرفته و آنجا تاریک است ، به خاطر اینکه گرمای چراغ به سنگ ها آسیب می رساند ، تمام توریست ها بازرسی بدنی می شوند برای رفتن به محوطه مرکزی ساختمان باید روی کفش ها را با کاور مخصوصی که با بلیط داده می شود پوشاند، بلیط ورودی برای هندی ها 25 روپیه و برای خارجی ها 750 روپیه است( معادل 500 و 15000 تومان)
در روز بین هفت تا دوازده هزار نفر از تاج محل دیدن می کنند و به همین دلیل فضای هتل های آگرا مثل فضای هتل های مکان های زیارتی است هر روز این عده وارد آگرا می شوند و همگی هم بعد از دیدن تاج محل از آگرا خارج می شوند ، شنبه دو هفته پیش، رکورد بازدید از تاج محل در یک روز شکسته شده: 35000 نفر بازدید در یک روز
همه چیزهایی را که فکر می کردم می شود توصیف کرد نوشتم ( البته در حوصله وبلاگ ) بقیه چیزها نانوشتنی است شاید عکسهایی هم باشند که برخی نانوشته ها را هم بگویند ولی در نهایت کل ماجرا نیست . حالت این نوشته حالتی است که خودم دوست دارم وقتی راجع به جایی مطلبی می خوانم اینگونه باشد اگر انتقادی هست حتماً بنویسید